Σήμερα η απλοομάδα G παρατηρείται από την Δυτική Ευρώπη και την Βορειοδυτική Αφρική μέχρι την Κεντρική Ασία, την Ινδία και την Ανατολική Αφρική, αν και παντού σε χαμηλές συχνότητες (γενικά μεταξύ 1 και 10% του πληθυσμού). Μοναδικές εξαιρέσεις είναι η περιοχή του Καυκάσου, η Κεντρική και η Νότια Ιταλία και η Σαρδηνία, όπου οι συχνότητες τυπικά κυμαίνονται από 15% μέχρι 30% των αντρικών καταγωγών.
Η G2a καταλαμβάνει το 5 με 10% του πληθυσμού της Μεσογειακής Ευρώπης, αλλά είναι σχετικά σπάνια στην Βόρεια Ευρώπη. Οι μόνες περιοχές όπου η απλοομάδα G2 υπερβαίνει το 10% του πληθυσμού στην Ευρώπη είναι η Κανταβρία, η Κεντρική και Νότια Ιταλία (ειδικά στα Απέννινα), η Σαρδηνία, η Βόρεια Ελλάδα (Θεσσαλία) και η Κρήτη – όλες ορεινές και σχετικά απομονωμένες περιοχές. Άλλες περιοχές με συχνότητες που πλησιάζουν το 10% είναι το Αστούριας στην Βόρεια Ισπανία, η Ωβέρνη στην Κεντρική Γαλλία, η Ελβετία, η Σικελία, τα νησιά του Αιγαίου και η Κύπρος.
Μέχρι τα τέλη του 2016, ανακαλύφθηκαν 303 μεταλλάξεις (SNPs) που καθορίζουν την απλοομάδα G, επιβεβαιώνοντας ότι αυτή η πατρική καταγωγή βίωσε έναν σημαντικό στενωπό πριν το διαχωρισμό της στις απλοομάδες G1 και G2. Η G1μπορεί να έχει τις ρίζες της στο σημερινό Ιράν κατά την έναρξη της τελευταίας παγετώδους περιόδου (LGM), περίπου 26000 χρόνια πριν. Η G2 θα είχε αναπτυχθεί περίπου την ίδια χρονική περίοδο στη Δυτική Ασία. Εκείνη την εποχή οι άνθρωποι θα ήταν όλοι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες και στις περισσότερες περιπτώσεις θα ζούσαν σε μικρές νομαδικές ή ημι-νομαδικές φυλές. Μέλη της απλοομάδας G2 φαίνεται να συνδέονται στενά με την ανάπτυξη της πρώιμης γεωργίας στην περιοχή της Εύφορης Ημισελήνου, που ξεκίνησε 11500 χρόνια πριν από σήμερα. Ο κλάδος G2a επεκτάθηκε στην Ανατολία, τον Καύκασο και την Ευρώπη, ενώ ο G2b διαχύθηκε από το Ιράν διαμέσου της Εύφορης Ημισελήνου και ανατολικά προς το Πακιστάν. Σήμερα παρατηρείται κυρίως στους Λιβανέζους και τους Εβραίους, αλλά και σε χαμηλή συχνότητα στην Αραβική χερσόνησο, τη Συρία, το Ιράκ, το Ιράν, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν.
Δεν υπάρχει μέχρι στιγμής ανάλυση αρχαίου Y-DNA από την Πρώιμη Νεολιθική Ανατολία, το Ιράν, το Ισραήλ, την Ιορδανία, καθώς και από τους περισσότερους νεολιθικούς πολιτισμούς στην Ευρώπη (Θεσσαλική Νεολιθική στην Ελλάδα, πολιτισμό Starcevo στην Ουγγαρία / Κροατία, τον πολιτισμό LBK στη Γερμανία, Remedello στην Ιταλία, και Κεραμική Cardium στη νοτιοδυτική Γαλλία και Ισπανία) και όλες οι τοποθεσίες ανέδειξαν πλειοψηφία G2a ατόμων, εκτός από εκείνες που προέρχονται από την Εγγύς Ανατολή. Αυτό υποδηλώνει σαφώς ότι η γεωργία διαδόθηκε από μέλη της απλοομάδας G, τουλάχιστον από την Ανατολία / Ιράν προς την Ευρώπη. Οι Lazaridis et al. (2016) έλεγξαν 44 αρχαία δείγματα από την Εγγύς Ανατολή, συμπεριλαμβανομένων της νεολιθικών αγροτών από την Ιορδανία και το δυτικό Ιράν, και βρήκαν ένα δείγμα G2b που χρονολογείται από την προ-κεραμική Νεολιθική (περ. 7250 π.Χ.) και ένα G2a1 από την Πρώιμη Κεραμική Νεολιθική (περ. 5700 π.Χ.), και τα δύο από το Ιράν. Τα λίγα δείγματα από την Εγγύς Ανατολή ανήκαν στις απλοομάδες CT, Ε1, Η2 και Τ, αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί ακόμη ότι η απλοομάδα G θα εμφανιστεί και σε άλλα δείγματα. Οι Mathieson et al. (2015) εξέτασαν το Y-DNA 13 αρχαίων νεολιθικών αγροτών από την περιοχή Barcin (6500-6200 π.Χ.) στη βόρειοδυτική Ανατολία, και 8 από αυτούς ανήκαν στην απλοομάδα G2a (υποκλάδοι G2a2a-PF3146, G2a2a1b-L91, G2a2a1b1-PF3247 , G2a2b-L30, G2a2b2a-P303, G2a2b2a1c-CTS342). Τα άλλα δείγματα ανήκαν στις απλοομάδες C1a2, Η2, Ι, I2c και J2a. Οι μικρές αυτές απλοομάδες εμφανίζονται επίσης σε αρχαίους νεολιθικούς αγρότες στα Βαλκάνια, για ακόμα μια φορά ανάμεσα σε μια πλειοψηφία G2a. Περιστασιακά παρατηρούνται και άλλες καταγωγές από την Εγγύς Ανατολή, για παράδειγμα ένα δείγμα T1a στον πολιτισμό LBK, και ένα R1b-V88 στη βορειοδυτική Ισπανία. Οι φυλές T1a πιστεύεται ότι εξημέρωσαν τα αιγοπρόβατα στα βουνά Ζάγκρος, ενώ φυλές R1b θα εξημέρωσαν τα βοοειδή στα βόρεια της Εύφορης Ημισελήνου.
Η μεγαλύτερη γενετική ποικιλομορφία εντός της απλοομάδας G βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Εύφορης Ημισελήνου, μεταξύ της Εγγύς Ανατολής και του Καυκάσου, γεγονός που είναι ένας καλός δείκτης για την περιοχή προέλευσής της. Θεωρείται ότι οι πρώιμοι Νεολιθικοί αγρότες επεκτάθηκαν από τη βόρεια Μεσοποταμία δυτικά προς την Ανατολία και την Ευρώπη, ανατολικά προς τη Νότια Ασία, και νότια προς την Αραβική χερσόνησο και τη Βόρεια και την Ανατολική Αφρική. Μέχρι στιγμής, τα G2a άτομα αρνητικά για κλάδους της P15 ή της L149.1 βρέθηκαν αποκλειστικά στην περιοχή του Νοτίου Καυκάσου.
Ιστορία της απλοομάδας G
Πολλές ιστορικές μετακινήσεις έφεραν διαφορετικές υποομάδες της απλοομάδας G στην Ευρώπη ή τις ανακατένειμαν γεωγραφικά.
Νεολιθικοί αγρότες και ορεσίβιοι βοσκοί
Οι έλεγχοι σε νεολιθικά απομεινάρια σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης επιβεβαίωσαν ότι η απλοομάδα G2a ήταν η κύρια γενεαλογία των νεολιθικών αγροτών και βοσκών που μετανάστευσαν από την Ανατολία στην Ευρώπη μεταξύ 9000 και 6000 χρόνων πριν.
Η γεωργία δημητριακών και ψυχανθών αναπτύχθηκε για πρώτη φορά πριν 11500 χρόνια στην Εύφορη Ημισέληνο, εκεί όπου σήμερα βρίσκονται το Ισραήλ / Παλαιστίνη, η Ιορδανία, ο Λίβανος, η Συρία και το Ιράκ, αλλά δεν επεκτάθηκε πολύ πέρα από αυτή την περιοχή για τις πρώτες δυόμισι χιλιετίες. Ο λόγος αυτής της καθυστέρησης ήταν ότι η πρώιμη γεωργία ήταν πολύ υποτυπώδης να επιτρέψει τη διεξαγωγή ανεξάρτητης διαβίωσης και ήταν απλώς ένας τρόπος για την συμπλήρωση της διατροφής των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών. Η καλλιέργεια ξεκίνησε με το σιτάρι, τα σύκα και τα όσπρια. Η εξημέρωση του σιταριού και του κριθαριού ήταν μια χρονοβόρα διαδικασία που απαιτούσε την επιλογή των ποικιλιών που είχουν μεταλλάξεις για μεγαλύτερες, λιγότερο εύθραυστες και ομαλές αιχμές. Οι πεδιάδες της Μεσοποταμίας ήταν ιδανικές για την πρωτόγονη καλλιέργεια δημητριακών, καθώς δεν χρειάζονταν πότισμα.
Η αγγειοπλαστική πρωτοεμφανίζεται στην Εγγύς Ανατολή περίπου 9000 χρόνια πριν (στην Βόρεια Μεσοποταμία). Η ανάπτυξη της κεραμικής φαίνεται να συμπίπτει με την ξαφνική επέκταση των γεωργών G2a προς την Δυτική Ανατολία και την Ευρώπη. Η Κεραμική επέτρεψε την εύκολη αποθήκευση των δημητριακών και των οσπρίων και θα μπορούσε να διευκολύνει το εμπόριο με τους γειτονικούς κτηνοτρόφους αιγοπροβάτων και βοοειδών και τους χοιροτρόφους. Οι κατσίκες και τα πρόβατα είχαν εξημερωθεί για πρώτη φορά πριν περίπου 11000 χρόνια στα βουνά Ζάγκρος και Ταύρος στο βόρειο άκρο της Εύφορης Ημισελήνου, αλλά δεν εισήχθησαν στον Λεβάντε μέχρι περίπου 8500 χρόνια πριν (δείτε The development of goat and sheep herding during the Levantine Neolithic, A. Wasse, pp. 26-27), αμέσως μετά την εμφάνιση της αγγειοπλαστικής.
Ο νεολιθικός οικισμός του Catalhoyuk στην Κεντρική-Νότια Ανατολία ιδρύθηκε από αγρότες δημητριακών που έφεραν επίσης τις οικόσιτες κατσίκες και πρόβατα. Μόνο μερικούς αιώνες αργότερα (6500 π.Χ.) εισήχθησαν τα βοοειδή στο Catalhoyuk και άλλες περιοχές της Κεντρικής Ανατολίας, κατά πάσα πιθανότητα από τις συναλλαγές με τους ανατολικούς γείτονές της. Επίσης, περίπου 8500 χρόνια πριν, G2a Νεολιθικοί αγρότες έφθασαν στην βορειοδυτική Ανατολία και την Θεσσαλία στην Κεντρική Ελλάδα, όπως πιστοποιείται από τα αρχαία γονιδιώματα που ελέγχθηκαν από τους Mathieson et al. (2015) και Hofmanová et al. (2015). Οι G2a αγρότες από την Νεολιθική Θεσσαλία γρήγορα επεκτάθηκαν σε όλα τα Βαλκάνια και την Λεκάνη του Δούναβη, φτάνοντας στην Σερβία, την Ουγγαρία και την Ρουμανία ως το 5800 π.Χ., την Γερμανία ως το 5500 π.Χ., και το Βέλγιο και την Βόρεια Γαλλία μέχρι το 5200 π.Χ. Αρχαίοι σκελετοί από τον πολιτισμό Στάρτσεβο-Κόρος-Κρις (6000-4500 π.Χ.), στην Ουγγαρία και την Κροατία, και τον πολιτισμό Γραμμικής Κεραμικής (5500-4500 π.Χ.), στην Ουγγαρία και την Γερμανία, επιβεβαίωσαν ότι η G2a παρέμεινε η κύρια πατρική καταγωγή, ακόμη και μετά την ανάμειξη των αγροτών με τους αυτόχθονες πληθυσμούς καθώς προχωρούσαν.
Μέχρι πριν 7800 χρόνια, αγρότες που κατασκεύαζαν αγγεία έφτασαν στην ακτή του Μαρμαρά στην Βορειοδυτική Ανατολία με αιγοπρόβατα και χοίρους. Αυτοί οι άνθρωποι διέσχισαν το Αιγαίο με βάρκες και αποίκισαν την Ιταλική Χερσόνησο, την ακτή της Ιλλυρίας, την Νότια Γαλλία και την Ιβηρία όπου εγκαθίδρυσαν τον πολιτισμό Κεραμικής Cardium (5000-1500 π.Χ.) Για άλλη μια φορά, το αρχαίο DNA ανέδειξε πλειοψηφία G2a στον πολιτισμό της Κεραμικής Cardium, με συχνότητες της G2a πάνω από 80% (έναντι 50% στην Κεντρική και την Νοτιοανατολική Ευρώπη).
Παρόλα αυτά, σημαντικές μειοψηφίες άλλων απλοομάδων έχουν βρεθεί σε διαφορετικές νεολιθικές τοποθεσίες δίπλα σε πλειοψηφίες G2a, συμπεριλαμβανομένων των C1a2, H2, I*, I2a1, I2c, και J2a στην Ανατολία, C1a2, E-M78, H2, I*, I1, I2a, I2a1, J2 και T1a στην Νοτιοανατολική και Κεντρική Ευρώπη (Starčevo, Sopot, LBK), καθώς και E-V13, H2, I2a1, I2a2a1 και R1b-V88 στη Δυτική Ευρώπη (Cardium Pottery, Megalithic). Οι H2 και T1a βρέθηκαν στην Νεολιθική Εγγύς Ανατολή στην Προ-Κερμαική και χωρίς αμφιβολία συνδέονται με την πρώιμη ανάπτυξη της γεωργίας μαζί με την G2a. Τούτου λεχθέντος, η C1a2 βρέθηκε επίσης στη Μεσολιθική Ισπανία (Olalde et al. 2014) και, δεδομένου ότι είναι μια εξαιρετικά παλαιά γενεαλογία που συνδέεται με τους πρώτους Ευρωπαίους της Παλαιολιθικής, θα μπορούσε να βρισκόταν σε όλη την Ευρώπη και την Ανατολία πριν από την Νεολιθική. Επίσης βρέθηκε E1b1b στην προ-κεραμικής Νεολιθικής Εγγύς Ανατολή, αλλά οι υποκλάδοι μπορεί να μην είναι E-M78 ή E-V13 (πιο πιθανό να είναι E1b1b1 * ή E-M123). Η R1b-V88 σίγουρα εξαπλώθηκε από την Εγγύς Ανατολή επίσης, αν και μέσω μιας διαφορετικής διαδρομής, με κτηνοτρόφους βοοειδών μέσω της Βόρειας Αφρικής, στη συνέχεια περνώντας στην Ιβηρική. Οι υπόλοιπες πιθανότατα αντιπροσωπεύουν αφομοιωμένους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες που κατάγονταν από την Μεσολιθική Δυτική Ανατολία (Ι *, I2c, J2) και την Ευρώπη (E-V13, Ι *, I1, I2a, I2a1, I2a2). Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι πολλές από αυτές τις γενεαλογίες, όπως οι C1a2, Η2 και Ι * έχουν σχεδόν εξαφανιστεί παντού στις μέρες μας και πολλές άλλες είναι τώρα πολύ σπάνιες στην Ευρώπη (I2c, R1b-V88).
Εξάπλωση της γεωργίας από την Μέση Ανατολή στην Ευρώπη (9500-3800 π.Χ.)
Ο Ότζι, ο άνθρωπος των πάγων βλέπε Διάσημες Προσωπικότητες παρακάτω), που ζούσε στις ιταλικές Άλπεις κατά τη διάρκεια της Χαλκολιθικής, ανήκε στην απλοομάδα G2a2a2 (L91), μια σχετικά σπάνια υποομάδα που σήμερα παρατηρείται στην Μέση Ανατολή, την Νότια Ευρώπη (ιδιαίτερα στην Σικελία, την Σαρδηνία και την Κορσική) και την Βόρεια Αφρική. Η G2a2 (PF3146) κατά τα άλλα παρατηρείται σε χαμηλές συχνότητες από τον Λεβάντε μέχρι την Δυτική Ευρώπη. Εν κατακλείδι, οι νεολιθικοί αγρότες στην Ευρώπη θα ανήκαν στις G2a2a και G2a2b.
Σήμερα, η G2a παρατηρείται κυρίως σε ορεινές περιοχές της Ευρώπης, για παράδειγμα στα Απέννινα Όρη (15 to 25%) και την Σαρδηνία (12%) στην Ιταλία, την Κανταβρία (10%) και το Αστούριας (8%) στην Βόρεια Ισπανία, την Αυστρία (8%), την Ωβέρνη (8%) και την Προβηγκία (7%) στην Νοτιοανατολική Γαλλία, την Ελβετία (7,5%), τις ορεινές περιοχές της Βοημίας (5 με 10%), την Ρουμανία (6,5%) και την Ελλάδα (6,5%). Η λοφώδης περιοχή της Νότιας Ευρώπης την κάνει ιδανική για κτηνοτροφία κατσικών, τις οποίες έφεραν μαζί τους οι άντρες G2a κατά τη διάρκεια της Πρώιμης Νεολιθικής περιόδου. Αλλά η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι τα βουνά παρείχαν καταφύγιο στις φυλές G2a αφότου οι Πρωτο-Ινδοευρωπαίοι εισέβαλαν στην Ευρώπη από τις στέπες της Ρωσίας και της Ουκρανίας κατά τη διάρκεια της Εποχής του Χαλκού (βλέπε ιστορία των R1a και R1b).
Οι άνθρωποι της στέπας ήταν σχεδόν αποκλειστικά κτηνοτρόφοι βοοειδών και αλόγων και εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά σε πεδινές περιοχές όπως στην Ουγγρική Πεδιάδα, την Βορειοευρωπαϊκή Πεδιάδα και την περιοχή της Βαλτικής. Ακόμη και μετά την άφιξη στην Δυτική Ευρώπη, προτίμησαν περιοχές σχετικά χαμηλού υψομέτρου, όπως τις Κάτω Χώρες, την Δυτική Γαλλία και τις Βρετανικές Νήσους, όπου οι γενεαλογίες R1b υπερβαίνουν πλέον το 60%, και σε ορισμένα σημεία το 80% του πληθυσμού. Στην πραγματικότητα, τα υψηλότερα ποσοστά G2a σήμερα βρίσκονται στις περιοχές όπου εισέβαλαν στο τέλος οι R1a και R1b άνθρωποι. Οι Ινδοευρωπαίοι δεν διείσδυσαν στην Ιβηρική μέχρι το 1800 π.Χ. και δεν κατέκτησαν το σύνολο της χερσονήσου μέχρι το 1200 π.Χ., κι έτσι θύλακες G2a επιβίωσαν σε ιδιαίτερα απομονωμένες περιοχές όπως τα Πυρηναία, η Κανταβρία και τα βουνά του Αστούριας, την Βόρεια Πορτογαλία ή τις άγονες ορεινές περιοχές της Μάντσα. Οι Πρωτο-Ιταλοί διέσχισαν τις Άλπεις προς την Ιταλία από το 1300 π.Χ. και εγκαταστάθηκαν κυρίως στα βόρεια, εξηγώντας την διαφοροποίηση βορρά-νότου της R1b στην σύγχρονη Ιταλία, η οποία είναι ουσιαστικά ο καθρέφτης των Νεολιθικών απλοομάδων όπως οι G2a, J1 και T1a. Οι Σαρδήνιοι μιλούσαν μια μη-ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, μέχρι τη ρωμαϊκή κατάκτηση πριν 2.000 χρόνια.
Ο χάρτης κατανομής όλων των υποομάδων της G2a δεν αντικατοπτρίζει πόσο σημαντικά οι Πρωτο-Ινδοευρωπαίοι εξολόθρευσαν τις γενεαλογίες G2a στο βόρειο τμήμα της Ευρώπης, επειδή οι Πρωτο-Ινδοευρωπαίοι μετέφεραν κι αυτοί έναν τύπο της G2a από την Στέπα, την υποομάδα G2a-L140 (βλέπε παρακάτω) Σήμερα, η νεολιθική G2a-M406 παρατηρείται ιδιαίτερα στην Ανατολία, τα Νότια Βαλκάνια, τα Απέννινα, τις Άλπεις, την Κεντρική Γαλλία και την Ιβηρική Χερσόνησο. Είναι μόνο ένα μικρό ποσοστό της G2a της Βόρειας Ευρώπης, που κυρίως ανήκει στην Ινδοευρωπαϊκή G2a-U1 και G2a-L497.
Οι G2a άνθρωποι μπορεί να ήταν από τους πρώτους ανθρώπους να έχουν αποκτήσει τα αλληλόμορφα για το ανοιχτόχρωμο δέρμα. Ένας κυνηγός-τροφοσυλλέκτης από την Βόρεια Ισπανία που ελέγχθηκε από τους Olalde et al. 2014 είχε ακόμα σκούρο δέρμα πριν από 7000 χρόνια. Αντίθετα, μια πρώιμη νεολιθική αγρότης από την Γερμανία διέθετε τα αλληλόμορφα για ανοιχτόχρωμο δέρμα που παρατηρούνται στους σύγχρονους Ευρωπαίους. Το νεολιθική άτομο ήταν θηλυκό, αλλά οι νεολιθικοί άνδρες από την ίδια κουλτούρα LBK ήταν κυρίως G2a (αλλά περιλαμβάνονταν επίσης περίπου 50% αφομοιωμένων Παλαιολιθικών / Μεσολιθικών καταγωγών, όπως C1a2, F, Ι1 και I2a). Δεν είναι ακόμα σαφές πότε ακριβώς και μεταξύ ποιας απλοομάδας προέκυψε το ανοιχτόχρωμο δέρμα, αλλά έχει προταθεί ότι η νέα διατροφή που εισήχθηκε από την γεωργία δημητριακών θα είχε προκαλέσει ελλείψεις στην βιταμίνη D, η οποία απορροφιόταν από τα ψάρια και το κρέας από τους τροφοσυλλέκτες. Μεταλλάξεις για ανοιχτόχρωμο δέρμα θα έχουν επιλεγεί μεταξύ των νεολιθικών αγροτών για να διεγείρουν την παραγωγή βιταμίνης D από το φως του ήλιου, για να αντισταθμιστεί η έλλειψη κρέατος.
Ινδοευρωπαϊκοί κλάδοι της G2a
Σε αντίθεση με άλλους κλάδους της G2a, που είναι πιο διαδεδομένοι σε ορεινές περιοχές, ορισμένοι υποκλάδοι της G2a-L140 βρίσκονται ομοιόμορφα σε όλη την Ευρώπη, ακόμη και στη Σκανδιναβία και τη Ρωσία, όπου οι νεολιθική αγρότες είχαν μικρή μόνο επδραση. Το πιο σημαντικό, είναι ότι η G2a-L140 και υποκλάδοι της βρίσκονται επίσης στον Καύκασο, την Κεντρική Ασία και σε όλη την Ινδία, ιδιαίτερα μεταξύ των ανώτερων καστών, που αντιπροσωπεύουν τους απόγονους των Ινδοευρωπαίων εισβολέων της Εποχής του Χαλκού. Ο συνδυασμός της παρουσίας της G2a-L140 σε όλη την Ευρώπη και την Ινδία είναι ένα πολύ ισχυρό επιχείρημα υπέρ της ινδοευρωπαϊκής διασποράς. Ωστόσο, η ίδια L140 εμφανίστηκε πάνω από 11.000 χρόνια πριν, κατά την έναρξη της προ-κεραμικής Νεολιθικής είναι πάρα πολύ παλιά για να είναι ινδοευρωπαϊκή. Είναι μόνο ορισμένοι βαθύτεροι κλάδοι που θα ακολουθούσαν πορεία στην Στέπα του Πόντου-Κασπίας και θα απορροφούνταν από τους κτηνοτρόφους της Στέπας πριν από την περίοδο Yamna, και θα ανακατανέμονταν σε όλη την Ευρώπη και την Ασία με τις ινδοευρωπαϊκές μεταναστεύσεις. Θα πρέπει, επομένως, να αναζητήσουμε κλάδους που επεκτάθηκαν από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού και διασκορπίστηκαν από τη Βόρεια Ευρώπη προς την Κεντρική και τη Νότια Ασία. Οι καλύτεροι υποψήφιοι είναι:
- H L1264, που βρίσκεται στον Βόρειο Καύκασο, την Βαλτική, Σλαβικές και Γερμανικές χώρες καθώς και στην Κεντρική Ασία και την Ινδία. Σχηματίστηκε πριν 8000 χρόνια, αλλά έχει TMRCA μόνο 4500 ετών. Θα εξαπλώθηκε με την απλοομάδα R1a (Πρωτο-Βαλτο-Σλαβικοί και Πρωτο-Ινδο-Ιρανικοί κλάδοι).
- H L13 γεννήθηκε πριν 10500 χρόνια, αλλά οι σημερινοί της φορείς κατάγονται όλοι από έναν κοινό πρόγονο που έζησε μόνο πριν 5000 χρόνια, που συμπίπτει με την περίοδο Yamna. Παρά την μικρή της ηλικία, βρίσκεται σε όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας καθώς και στην Κεντρική Ασία, το Ιράν, τον Καύκασο και την Εγγύς Ανατολή. Αυτός ο κλάδος θα εξαπλώθηκε με τις απλοομάδες R1a και R1b.
- H Z1816, που βρίσκεται σε όλη τη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη, ιδίως στις Γερμανικές χώρες. Η ηλικία της είναι 4500 έτη, επομένως θα είχε αφομοιωθεί από τους Πρωτο-Ινδοευρωπαίους στην Κεντρική Ευρώπη και όχι στην Στέπα, μετά θα εξαπλώθηκε στις Γερμανικές και τις Κελτικές χώρες μαζί με την απλοομάδα R1b.
Η πατρίδα της R1b1a1a2 (M269) και των Προ-Πρωτο-Ινδοευρωπαίων ομιλητών εικάζεται ότι βρισκόταν στην Ανατολική Ανατολία ή / και το Βόρειο Καύκασο. Ο ίδιος ο Καύκασος είναι ένα hotspot της απλοομάδας G. Ως εκ τούτου, είναι απολύτως κατανοητό ότι μια μειοψηφία Καυκάσιων ανδρών που ανήκαν στην απλοομάδα G (και ίσως επίσης στην J2b) ενσωματώθηκαν στην κοινότητα R1b που διέσχισε τον Καύκασο και εγκαταστάθηκε στις βόρειες και ανατολικές ακτές της Μαύρης Θάλασσας κάπου μεταξύ του 7000 και του 4500 π.Χ.
Μια εναλλακτική θεωρία είναι ότι η G2a-L140 ήρθε από την Ανατολία στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη κατά τη Νεολιθική (γεγονός που αποδεικνύεται με τεστ αρχαίου DNA). Μόλις έφτασαν στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, οι άνδρες που ανήκαν στον κλάδο U1 ίδρυσαν τον πολιτισμό Cucuteni-Trypillian (με άνδρες άλλων απλοομάδων, κυρίως I2a1b-L621) γύρω από τη σημερινή Μολδαβία. Οι άνθρωποι Cucuteni-Trypillian εμπορεύτηκαν ενεργά με τους γειτονικούς πολιτισμούς της στέπας και από το 3500 π.Χ., κατά την έναρξη της περιόδου Yamna στην Στέπα, οι άνθρωποι Cucuteni-Trypillian άρχισαν να επεκτείνονται ανατολικά μέσα στην στέπα στην περιοχή της σημερινής δυτικής Ουκρανίας, αφήνοντας τις πόλεις τους (μεγαλύτερες στον κόσμο εκείνη την εποχή) και υιοθετώντας έναν πιο νομαδικό τρόπο ζωής όπως και οι γείτονές τους Yamna. Μέχρι τη στιγμή που οι Πρωτο-Ινδοευρωπαίοι άρχισαν την μαζική εξάπλωσή τους, οι άνδρες G2a-U1 που ανήκαν στις υποομάδες L13 και L1264 θα έχουν εισχωρήσει σε φυλές R1b και R1a στην εισβολή της Ευρώπης και στη συνέχεια της Κεντρικής και της Νότιας Ασίας.
Ρωμαϊκή ανακατανομή
Μέχρι την Εποχή του Σιδήρου, ο πληθυσμός G2a στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης είχε αποδεκατιστεί από τις Ινδοευρωπαϊκές επιδρομές, που ακολουθήθηκαν από τις Κελτικές πολεμικές επιχειρήσεις. Η G2a βρήκε καταφύγιο από τους εισβολείς στα βουνά και, όπως σήμερα, έφτασε τις μέγιστες συχνότητες στην Ιταλία (Απέννινα, Σαρδηνία) και στις Άλπεις.
Οι αρχαίοι Λατίνοι και οι Ρωμαίοι κατάγονται από τις ιταλικές φυλές που εισέβαλαν στην Ιταλική Χερσόνησο από το 1200 π.Χ. Φαίνονται να ανήκουν κυρίως στην απλοομάδα R1b-U152 (=> δείτε Γενετική των Ιταλών), αλλά να περιλαμβάνουν μια σημαντική μειοψηφία G2a3b (L141.1) καταγωγών, ειδικά τις υποομάδες U1 και L497. Η πατρίδα των Λατίνων στην Κεντρική Ιταλία είναι ένα από τα hotspot για την απλοομάδα G2a στην Ευρώπη σήμερα. Το υψηλό επίπεδο G2a στο Λάτιο μπορεί να οφείλεται στη διπλή παρουσία της Ινδοευρωπαϊκής G2a3b και των προηγούμενων νεολιθική καταγωγών που κατέβηκαν από τα Απέννινα για να ζήσουν στην Ρώμη, αφού απορροφήθηκαν από τον Ρωμαϊκό Πολιτισμό.
Εάν οι αρχαίοι Ρωμαίοι και άλλοι εκλατινισμένοι λαοί από την Ιταλική Χερσόνησο είχαν οποιαδήποτε γενετική επίδραση σε άλλα μέρη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (όπως θα έπρεπε), σίγουρα συνέβαλαν σε μια μέτρια αύξηση των G2a καταγωγών (μαζί με τις R1b-U152 και J2) εντός των συνόρων της αυτοκρατορίας. Πράγματι, η συχνότητα της απλοομάδας G ελαττώνεται με την απόσταση από τα σύνορα της αυτοκρατορίας. Η απλοομάδα G είναι εξαιρετικά σπάνια τις Σκανδιναβικές και τις Βαλτικές χώρες σήμερα, παρά το γεγονός ότι η γεωργία έφτασε στις περιοχές περίπου το ίδιο διάστημα με την Βρετανία ή την Ιρλανδία. Ένας άλλος λόγος μπορεί να είναι ότι οι δασώδεις πεδιάδες της Βόρειας Γερμανίας, της Πολωνίας και της Βαλτικής ήταν πολύ φτωχές σε μέταλλα και δεν είχαν προσελκύσει πολλούς μεταλλουργούς της Εποχής του Χαλκού από τον Καύκασο (=> Δείτε Metal-mining and stockbreeding explain R1b dominance in Atlantic fringe). Η Βορειοανατολική Ευρώπη έχει επίσης ένα σχετικά χαμηλό ποσοστό της απλοομάδας R1b, η οποία ενισχύει περαιτέρω την υπόθεση ότι οι δύο απλοομάδες εξαπλώθηκαν μαζί κατά τη διάρκεια της Εποχής του Χαλκού.
Σκυθικό G1
Όπως η G2b, η απλοομάδα G1 (Μ342) βρίσκεται σε όλη τη Μέση Ανατολή, καθώς και στη Νότια και την Κεντρική Ασία. Κατά τη διάρκεια της Νεολιθικής περιόδου, ενώ οι άνδρες G2a μετανάστευσαν δυτικά κατά μήκος της Ανατολίας προς την Ευρώπη, οι G1 ξάδελφοι τους μετανάστευσαν ανατολικά προς το ιρανικό οροπέδιο και την Ινδία. Εντός της Ευρώπης, η G1 παρατηρείται ως επί το πλείστον στη Ρουμανία, τη Μολδαβία, τη δυτική Ουκρανία, την ανατολική Πολωνία, τη Λευκορωσία και τη Λιθουανία, με λίγα δείγματα στην κεντρική και νότια Γερμανία. Αυτή η κατανομή θυμίζει την R1a-Z93 τον Ινδο-ιρανικό κλάδο της R1a. Η Κεντρική Ασία έγινε μια ζώνη συγχώνευσης για τις νότιες G1 και J2 καταγωγές με τη βόρεια καταγωγή R1a κατά τη διάρκεια των Εποχών του Χαλκού και του Σιδήρου. Νέοι υβριδικοί λαών γεννήθηκαν, όπως οι Σκύθες, οι οποίοι κάποτε έλεγχαν μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν από το βόρειο Πακιστάν στο Xinjiang και στην Ουκρανία. Καταγωγές όπως οι R1a-Z93, R1b-Z2103, G1, J2b και Q1b θα μπορούσαν να έχουν μεταφερθεί στην Ευρώπη από τους Σκύθες, τους Σαρμάτες και άλλους ιστορικούς λαούς της Στέπας.
Οι Ρωμαίοι ήταν γνωστοί για την πρόσληψη Σκυθών ή Σαρματών ιππέων στις λεγεώνες τους. Σύμφωνα με τον C. Scott Littleton στο βιβλίο του Από τη Σκυθία στο Κάμελοτ, αρκετοί από τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης ήταν σκυθικής προέλευσης, και ο θρύλος του Αγίου Δισκοπότηρου προέρχεται από την αρχαία Σκυθία. Η υπόθεση αυτή ελήφθη επίσης στην ταινία Βασιλιάς Αρθούρος του 2004, που ξεκινά με την άφιξη του Σκυθο-Ρωμαϊκού ιππικού στη Βρετανία. Ωστόσο, οι Σκύθες ήταν άνθρωποι της στέπας και θα έφεραν πολύ υψηλότερη συχνότητα R1a-Z93 και R1b-Z2103. Μέσα στη Βρετανία περίπου δώδεκα G1 οικογένειες έχουν εντοπιστεί στην Αγγλία, και μια οικογένεια (επώνυμο Mills) στην Ουαλία, όπου ο Ρωμαιο-Βρετανικός στρατός του Βασιλιά Αρθούρου υποτίθεται ότι αποσύρθηκε από την εισβολή των Αγγλο-Σαξόνων. Η σπάνια R1b-Z2103 που έχει βρεθεί στη Βρετανία ήταν στο Dorset και το Somerset, συμπεριλαμβανομένου ενός ατόμου κοντά στο Glastonbury (επώνυμο Allen, το οποίο είναι Κελτικής προέλευσης, αλλά θα μπορούσε επίσης να σχετίζεται με τους Αλανούς, μια φυλή της Στέπας που μιλούσε μια Σκυθο-Σαρματική γλώσσα), ένα μέρος που συνδέεται με το Βασιλιά Αρθούρου.
Οι μητρικές καταγωγές (mtDNA) που αντιστοιχούν στην απλοομάδα G
Τρεις από τις κύριες μητρικές καταγωγές που πιστεύεται ότι έχουν εξελιχθεί μαζί με την Y-απλοομάδα G2 είναι οι μιτοχονδριακές απλοομάδες N1a1a, W1 και Χ, όλες μικρές γενεαλογίες με ρίζες στη Μέση Ανατολή. Είναι ενδιαφέρον ότι οι N1a, W (γνωστή και ως Ν2Β) και η Χ είναι απευθείας απόγονοι της πολύ παλιάς απλοομάδας Ν *, και όχι από την πιο πρόσφατη μακρο-απλοομάδα R (πρόγονο των HV, JT και UK, που αντιπροσωπεύουν το 90% των ευρωπαϊκών καταγωγών mtDNA) . Η μακρά εξέλιξη στενωπού των N1a και Χ αντικατοπτρίζει εκείνη της Y-απλοομάδας G2. Αυτές οι απλοομάδες ονομάζονται Βασικές Ευρασιατικές.
Όπως η G2a καμία από αυτές δεν έχει βρεθεί στην Νεολιθική Εγγύς Ανατολή, αλλά όλες τους βρέθηκαν στους κυρίως G2a πληθυσμούς της Πρώιμης Νεολιθικής Ανατολίας και της Ευρώπης. Από τα 40 δείγματα mtDNA της Νεολιθική Ανατολία που έχουν ελεγχθεί μέχρι σήμερα, 11 ανήκαν στην N1a1a, τρία στην Χ2 και μία στην W1. Δύο άλλες ανήκαν στην N1b1a, ακόμα μία σπάνια καταγωγή σήμερα, αλλά στενά συνδεδεμένη με την N1a. Σχεδόν οι μισές από τις καταγωγές mtDNA και ελαφρώς πάνω από τις μισές καταγωγές Υ-DNA στη Νεολιθική Ανατολία ήταν επομένως Βασικές Ευρασιατικές.
Επίσης, τόσο η N1a όσο και η Χ ήταν παρούσες σε πολύ υψηλότερες συχνότητες στην Νεολιθική Ευρώπη σε σχέση με την σημερινή εποχή, με την N1a να παρατηρείται στο 13% των δειγμάτων του πολιτισμού Γραμμικής Κεραμικής και την Χ2 να κυμαίνεται γενικά μεταξύ 5% και 10% σε διάφορους νεολιθικούς πολιτισμούς. Σήμερα, η Χ βρίσκεται στο 1,5% του ευρωπαϊκού πληθυσμού και η N1a είναι κάτω από 0,5%. Ο μοναδικός σημερινός πληθυσμός με μεγάλες συχνότητες μιτοχονδριακού DNΑ X είναι οι Δρούζοι, που έχουν επίσης πάνω από 10% Υ-απλοομάδα G. Παρόλα αυτά, οι N1a και Χ δεν μπορούν να περιγραφούν ως αποκλειστικά συνδεμένες με την Υ-απλοομάδα G για τον απλό λόγο ότι οι νεολιθικοί αγρότες ήταν ένα σύμπλεγμα πολλών αντρικών (και θηλυκών) γενεαλογιών, που περιλάμβανε επίσης τις Υ-απλοομάδες E1b1b (τουλάχιστον την Μ34) και T1a (και ίσως μειονότητες J1 και J2).
Διάσημες προσωπικότητες
Ότζι ο Άνθρωπος των Πάγων, η παλιότερη μούμια στην Ευρώπη, που χρονολογείται από πριν 5300 χρόνια, του οποίου το DNA αποκρυπτογραφήθηκε (το παλαιότερο ευρωπαϊκό γονιδίωμα που ελέγχθηκε) και βρέθηκε να ανήκει στην απλοομάδα G2a-L91 (G2a2a2, προηγουμένως γνωστή ως G2a4).
Στις 12 Σεπτεμβρίου 2012, αρχαιολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Leicester ανακοίνωσαν ότι είχαν ανακαλύψει τα λείψανα του βασιλιά Ριχάρδου Γ της Αγγλίας (1452-1485), στην πρώην Εκκλησία Greyfriars Friary στην πόλη του Leicester (βλ Εκταφή του Ριχάρδου Γ). Το DNA του σκελετού ταιριάζει ακριβώς με την μιτοχονδριακή απλοομάδα (J1c2c) των σύγχρονων μητρογραμμικών απογόνων της Άννας της Υόρκης, μεγαλύτερης αδελφή του Ριχάρδου, επιβεβαιώνοντας την ταυτότητα του μεσαιωνικού βασιλιά. Περαιτέρω έλεγχοι που δημοσιεύθηκαν τον Δεκέμβριο του 2014, αποκάλυψαν ότι η απλοομάδα του Y-χρωμοσώματός του ήταν η G2 (δεν ελέγχθηκαν περαιτέρω μεταλλάξεις, άλλα στατιστικά πολύ πιθανόν να ήταν G2a3 ως Βορειοευρωπαίος). Αυτό παρόλα αυτά δεν ταίριαζε με το Y-DNA τριών σημερινών συγγενών (πού ήταν όλοι R1b-U152 xL2) που κατάγονται από τον Εδουάρδο Γ, τον προ-προ-πάππο του Ριχάρδου Γ. Ο Ριχάρδος κατάγεται από τον Οίκο του Γιορκ, ενώ οι σημερινοί συγγενείς κατάγονται από τον Οίκο του Λάνκαστερ μέσω του Ιωάννη του Gaunt. Επομένως δεν μπορεί να καθοριστεί προς το παρόν πότε συνέβη το γεγονός μη-πατρότητας στην γενεαλογία των Πλανταγενέτων και αν οι περισσότεροι Πλανταγενέτες μονάρχες ανήκαν στην απλοομάδα G2 ή στην R1b-U152. Και οι δύο απλοομάδες είναι σημαντικά συχνότερες στην Γαλλία από ο, τι στην Βρετανία, κάτι που συνάδει με τις γαλλικές ρίζες του Οίκου των Πλανταγενέτων.
O Ιωσήφ Στάλιν, που ήταν γεωργιανής καταγωγής, ανήκε στην απλοομάδα G2a1a. Αυτό καθορίστηκε μετά τον έλεγχο του εγγονού του, Alexander Burdonsky (τον γιο του γιού του, Vasily).
O Larry Bird (1956), ένας Αμερικανός επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής, πρώην προπονητής και πρώην παίκτης των Boston Celtics, πιστεύεται ότι ανήκει στην απλοομάδα G-Z6748 (κλάδο των Z1816 και Y8903) με βάση ελέγχους σε πολλούς συγγενείς που κατάγονται από τον Thomas Bird στο Haplogroup G-L497 Y-DNA Project. Ο Larry Bird είναι το μόνο πρόσωπο στην ιστορία του ΝΒΑ που ονομάστηκε Most Valuable Player, Coach of the Year, και Executive of the Year.
Άλλα διάσημα μέλη της απλοομάδας G2a
- Phillip Hamman (1753-1832) : γνωστός ως "Ο Σωτήρας του Greenbrier", ήταν Αμερικανός ήρωας των συνόρων που επαινέθηκε για γενναιότητα στην άμυνα του Fort Donnally του Greenbrier County, στη Δυτική Βιρτζίνια από μια επίθεση Shawnee το 1778. Γενετικός έλεγχος πατρικών απογόνων από τον κάθε γιο του Hamman's δείχνει ότι η Υ-απλοομάδα του ήταν G2a3b1.
- Najeeb Halaby (1915-2003) : Αμερικανός επιχειρηματίας, κυβερνητικός επίσημος, πιλότος και πατέρας της Βασίλισσας Νουρ της Ιορδανίας. Η Βασίλισσα ήταν καλεσμένη στην τηλεοπτική σειρά του PBS Faces of America, και για τους σκοπούς της σειράς ελέγχθηκε το Y-DNA ενός ξαδέλφου του πατέρα της. Η πατρική της καταγωγή αποκαλύφθηκε ότι είναι η απλοομάδα G.
- Jake Gyllenhaal : Αμερικανός ηθοποιός και γιος του σκηνοθέτη Stephen Gyllenhaal και της σεναριογράφου Naomi Foner. Το Y-DNA του αποκαλύφθηκε από την σειρά του PBS Finding Your Roots.
