Γεωγραφική Κατανομή

Η απλοομάδα U5 συναντάται σε όλη την έκταση της Ευρώπης με μέση συχνότητα από 5% ως 12% στις περισσότερες περιοχές. Η U5a είναι συχνότερη στην βορειοανατολική Ευρώπη και η U5b στην βόρεια Ισπανία. Σχεδόν οι μισές Σάμι και το ένα πέμπτο των Φινλανδικών μητρικών καταγωγών ανήκουν στην ομάδα U5. Άλλες υψηλές συχνότητες παρατηρούνται στους Μορντόβους (16%), τους Τσουβας (14.5%) και τους Τατάρους (10.5%) στην περιοχή του Βόλγα-Ουραλίων της Ρωσίας, στους Εσθονούς (13%), τους Λιθουανούς (11.5%) και τους Λετονούς στην Βαλτική, στους Νταργκιν (13.5%), τους Άβαρους (13%) και τους Τσετσένους (10%) στον βορειοανατολικό Καύκασο, στους Βάσκους (12%), τους Κάνταβρους (11%) και τους Καταλανούς (10%) στην βόρεια Ισπανία, στους Βρετόνους (10.5%) στη Γαλλία, στους Σαρδήνιους (10%) στην Ιταλία, στους Σλοβάκους (11%), τους Κροάτες (10.5%), τους Πολωνούς (10%), τους Τσέχους (10%), τους Ουκρανούς (10%) και τους Ρώσους σλαβικής καταγωγής (10%). Γενικά, η U5 παρατηρείται σε πληθυσμούς με υψηλά ποσοστά των Y-απλοομάδων I1, I2 και R1a, τριών γενεαλογιών που ήδη βρίσκονταν στους Μεσολιθικούς Ευρωπαίους.

Η U5 είναι πιο σπάνια στον Νότιο Καύκασο (3.5%), στο Ιράν (3%), στην Τουρκία (3%), στις Συρία, Λίβανο, Ιράκ και Αίγυπτο (σε όλες περίπου 1.5%). Βρίσκεται μόνο σε πολύ χαμηλές συχνότητες (<1%) στην Ιορδανία και την Αραβική Χερσόνησο. Στην Βόρεια Αφρική, η U5 κορυφώνεται στο Μαρόκο (4%), ακολουθούμενο από την Λιβύη (3.5%), την Τυνησία και την Αλγερία (και οι δύο στο 2%).

Η U5 συναντάται επίσης στην Κεντρική Ασία και την Σιβηρία, όπου εισήχθη από τις μετακινήσεις των Ινδοευρωπαίων. Η U5 είναι συχνότερη στο Τατζικιστάν (7.5%), το Ουζμπεκιστάν (3.5%), το Τουρκμενιστάν (2.5%), το Κιργιστάν (2.5%), το Καζαχστάν (2.5%), στους Αλτάι (2%) και τους Μπουριάτ (2%), καθώς και ανατολικότερα ώς την Μογγολία (1%).

Κατανομή της μιτοχονδριακής απλοομάδας U5 σε Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική

Προέλευση και Ιστορία

Η ηλικία της απλοομάδας U5 είναι αβέβαιη προς το παρόν. Θα μπορούσε να έχει προκύψει πριν από 35.000 χρόνια ή να ήταν ήδη παρούσα 50.000 χρόνια πριν. Η U5 φαίνεται να ήταν μια σημαντική μητρική γραμμή των Παλαιολιθικών Ευρωπαίων κυνηγών-τροφοσυλλεκτών (γνωστών ως Κρο-Μανιόν), ακόμη και η κυρίαρχη καταγωγή κατά τη διάρκεια της Ευρωπαϊκής Μεσολιθικής. Σε δύο εργασίες, των Posth et al. 2016 και Fu et al. 2016, αναφέρθηκαν τα αποτελέσματα πάνω από 70 πλήρων ανθρώπινων μιτοχονδριακών γονιδιωμάτων που κυμαίνονται από 45.000 έως 7.000 χρόνια πριν. Τα αρχαιότερα δείγματα U5 χρονολογούνται όλα από τον πολιτισμό Fu et al. 2016 reported the resultts of over 70 complete human mitochondrial genomes ranging from 45,000 to 7,000 years ago. The oldest U5 samples all dated from the Gravettian (32.000 έως 22.000 χρόνια πριν), ενώ τα παλαιότερα δείγματα του πολιτισμού Aurignacian ανήκαν σε μιτοχονδριακές απλοομάδες M, N, R * και U2. Μεταξύ των 16 Gravettian δειγμάτων που είχαν αξιόπιστα αποτελέσματα, έξι ανήκαν στην U5 - τα άλλα ανήκαν ως επί το πλείστον στην U2 - καθώς επίσης και σε απομονωμένα δείγματα των Μ, U * και U8c. Δύο ιταλικά δείγματα του Epigravettian, ένα από το Σπήλαιο Paglicci στην Απουλία (πριν 18.500 χρόνια) και ένα άλλο από το Villabruna στο Βένετο (πριν από 14.000 χρόνια), ανήκαν στην U5b2b, όπως και δύο ελαφρώς πιο πρόσφατα δείγματα της Επιπαλαιολιθικής περιόδου από την κοιλάδα του Ροδανού στη Γαλλία. U5b1 δείγματα βρέθηκαν στην Επιπαλαιολιθική Γερμανία, την Ελβετία (U5b1h στο Grotte du Bichon) και την Γαλλία. Περισσότερο από το 80% των πολυάριθμων Μεσολιθικών Ευρωπαϊκών μιτοχονδριακών DNA που έχουν ελεγχθεί μέχρι σήμερα ανήκε σε διάφορες υποομάδες της U5. Συνολικά, φαίνεται ότι η U5 έφτασε στην Ευρώπη με τους κατασκευαστές εργαλείων Gravettian και ότι άκμασε ιδιαίτερα από το τέλος της Εποχής των Παγετώνων (11.700 χρόνια πριν) μέχρι την άφιξη των Νεολιθικών αγροτών από την Εγγύς Ανατολή (μεταξύ 8.500 και 6.000 χρόνια πριν ).

Τα καταφύγια και η επανοίκιση της Ευρώπης μετά τους παγετώνες

Οι φορείς της απλοομάδας U5 ήταν μέρος του πολιτισμού Gravettian, που βίωσε την Τελευταία Παγόμορφο Μέγιστη (26.000 έως 19.000 χρόνια πριν). Κατά τη διάρκεια αυτής της ιδιαίτερα σκληρής περιόδου, οι Gravettian θα υποχωρούσαν σε καταφύγια στην νότια Ευρώπη, από τα οποία θα επεκτείνονταν εκ νέου για να αποικίσουν το βόρειο μισό της ηπείρου κατά τη διάρκεια των τελευταίων παγετώνων και των μεταπαγετώνιων περιόδων. Για λόγους που είναι ακόμα άγνωστοι, η απλοομάδα U5 φαίνεται να έχει αντισταθεί καλύτερα στην Εποχή των Παγετώνων από άλλες παλαιολιθικές απλοομάδες, όπως οι U *, U2 και U8. Το μιτοχονδριακό DNA είναι απαραίτητο για την παραγωγή ενέργειας. Θα μπορούσαν οι μεταλλάξεις που επιλέχθηκαν στις αρχικές U5 υποομάδες (U5a1, U5a2, U5b1, U5b2) να παρέχουν ένα πλεονέκτημα για την επιβίωση κατά τη διάρκεια των πιο κρύων χιλιετιών της Εποχής των Παγετώνων, που είχε σαν αποτέλεσμα να σβήσει τις λιγότερο ενεργειακά αποδοτικές καταγωγές μιτοχονδριακού DNA.

Είναι πιθανό ότι οι γενεαλογίες U5a και U5b υπήρχαν ήδη πριν από την Εποχή των Παγετώνων και ήταν γεωγραφικά διάσπαρτες σε κάποιον βαθμό σε όλη την Ευρώπη, πριν τα αυξανόμενα στρώματα πάγου αναγκάσουν τους ανθρώπους να μετακινηθούν στα καταφύγια. Παρόλα αυτά, οι ιδρυτικές επιδράσεις μεταξύ των πληθυσμών του κάθε καταφυγίου θα ενίσχυαν την τοπική διαίρεση ανάμεσα στις U5b και U5a. Οι U5b θα βρίσκονταν σε πολύ μεγαλύτερη συχνότητα στο καταφύγιο της Γαλλίας - Κανταβρίας. Αυτό μπορούμε να το συμπεράνουμε από το γεγονός ότι οι σημερινοί Δυτικοευρωπαίοι έχουν σημαντικά περισσότερο U5b από U5a, αλλά και επειδή οι σημερινοί Βάσκοι και Καντάβροι κατέχουν σχεδόν αποκλειστικά U5b καταγωγές. Ακόμα, όλα τα Μεσολιθικά δείγματα U5 από την Ιβηρία των οποίων η υποομάδα μπορούσε να ταυτοποιηθεί ανήκαν στην U5b.

Αντίθετα, μόνο U5a καταγωγές έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα στην Μεσολιθική Ρωσία (U5a1) και την Σουηδία (U5a1 και U5a2), πράγμα το οποίο δείχνει μια ανατολική προέλευση αυτής της υποομάδας. Μεσολιθικά δείγματα από την Πολωνία, την Γερμανία και την Ιταλία απέδωσαν τόσο υποομάδες U5a όσο και U5b. Γερμανικά δείγματα συμπεριλάμβαναν U5a2a, U5a2c3, U5b2 και U5b2a2.

Οι ίδιες παρατηρήσεις ισχύουν και για την Νεολιθική και Χαλκολιθική Περιόδο, με την U5a1 να έχει βρεθεί στη Ρωσία και την Ουκρανία, την U5b στην Γαλλία (Cardium Κεραμική και Μεγαλιθική), την U5b2 στην Πορτογαλία. Για άλλη μια φορά, τόσο U5a όσο και U5b βρέθηκαν στην Γερμανία, αν και με ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό της U5b αυτή τη φορά – ειδικά της U5b2a, που βρέθηκε τόσο μεταξύ αγροτών όσο και ψαράδων-τροφοσυλλεκτών. Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι η εμφάνιση απομονωμένων δειγμάτων U5a1 στην Καταλονία και την Πορτογαλία, και τα δύο γύρω στα 3000 π.Χ., το οποίο θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι μιας Ανατολικοευρωπαϊκής μετανάστευσης, και ίσως ακόμη και της άφιξης μερικών απομονωμένων Πρωτο-Ινδοευρωπαϊκών φυλών από την Στέπα.

Οι Μεσολιθικοί Ευρωπαίοι θα ανήκαν βασικά στην Υ-απλοομάδα Ι, ενώ οι R1a και R1b ήταν παρούσες κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη. Η σπάνια Υ-απλοομάδα C1a2, απόγονος των Κρο-Μανιόν, έχει επίσης εντοπιστεί. Πέντε Μεσολιθικά δείγματα U5, που χρονολογούνται 8.000 χρόνια πριν, δοκιμάστηκαν τόσο για μιτοχονδριακό DNA όσο και για Υ-DNA. Ένα άτομο από την Λεόν στη βόρεια Ισπανία ανήκε στο mtDNA U5b2c1 και το Y-DNA C1a2 (Olalde et al. 2014). Ένα άλλο από το Loschbour στο Λουξεμβούργο ανήκε στο mtDNA U5b1a κα τοι Y-DNA Ι2. Τρεις άνδρες από την Motala στη νότια Σουηδία ανήκαν αντίστοιχα στις U5a1 και U5a2 και στις Υ-απλοομάδες I2 και Ι *, ενδεχομένως την προ-Ι1 (Lazaridis et al. 2013).

U5b1b1: το στίγμα των νομάδων

Η U5b1b1 προέκυψε περίπου 10.000 χρόνια πριν, πάνω από δύο χιλιετίες μετά το τέλος της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων, όταν η Νεολιθική Επανάσταση ήταν ήδη σε εξέλιξη στην Εγγύς Ανατολή. Παρά το σχετικά νεαρό της ηλικίας της, η U5b1b1 βρίσκεται διάσπαρτη σε όλη την Ευρώπη και πέρα από τα όριά της. Οι Σάμι, που ζουν στον μακρινό ευρωπαϊκό Βορρά και έχουν 48% U5 και 42% V καταγωγές, ανήκουν αποκλειστικά στην υποομάδα U5b1b1. Περιέργως, οι Βέρβεροι της Βορειοδυτικής Αφρικής έχουν, επίσης, αυτήν την υποομάδα U5b1b1 και την απλοομάδα V. Πώς θα μπορούσαν δύο λαοί που χωρίζονται από περίπου 6.000 χιλιόμετρα (3.700 μίλια) να μοιράζονται τέτοια στενή μητρική καταγωγή; Οι Βέρβεροι έχουν επίσης άλλες χαρακτηριστικές Δυτικοευρωπαϊκές καταγωγές, όπως H1 και H3, καθώς και Αφρικανικές απλοομάδες όπως M1, L1, L2 και L3. Οι Σάμι και οι Βέρβεροι πιθανώς κατάγονται από νομάδες κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες από το Γαλλο-Κανταβρικό καταφύγιο που επανοίκισε την Ευρώπη και την Βόρεια Αφρική μετά την Εποχή των Παγετώνων.

Το ταξίδι της U5b1b1 δεν σταμάτησε εκεί. Οι Fulbe της Σενεγάλης βρέθηκαν επίσης να μοιράζονται την U5b1b1b με τους Βέρβερους, σίγουρα μέσα από επιγαμίες. Αυτό που είναι πιο εντυπωσιακό, είναι ότι οι Γιακούτοι της Ανατολικής Σιβηρίας, που έχουν λίγο λιγότερο από 10% ευρωπαϊκού μιτοχονδριακού DNA (συμπεριλαμβανομένων των απλοομάδων H, HV1, J, K, T, U4, U5 και W), μοιράζονται επίσης την ίδια ακριβώς βαθιά υποομάδα (U5b1b1a) με τους Σάμι και τους Βέρβερους.

Η U5a1a και οι Ινδοευρωπαίοι της Εποχής του Χαλκού και του Σιδήρου

Η Εποχή του Χαλκού παρουσιάζει μια διαφορετική εικόνα. Η U5a1 (κυρίως η U5a1a) αντικαθιστά ξαφνικά την U5b στη Γερμανία σε απομεινάρια από τους πολιτισμούς Corded Ware και Unetice, και οι δύο συνδεδεμένοι με την επέλαση των Ινδοευρωπαίων από την Στέπα της νότιας Ρωσίας και της Ουκρανίας. Η U5a1 εμφανίζεται επίσης στον πολιτισμό Andronovo στη νότια Σιβηρία, έναν άλλον πολιτισμό που συνδέεται με τις ινδοευρωπαϊκές μεταναστεύσεις. Η U5a1a βρέθηκε επίσης σε τάφους ευγενών από την Μυκηναϊκή Ελλάδα την περίοδο που σχετίζεται με την εισαγωγή του Πρωτο-Ελληνικού κλάδου των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών στην Ελλάδα.

Οι Wilde et al. (2014) έλεγξαν δείγματα μιτοχονδριακού DNA από την Στέππα του Πόντου και της Κασπίας που χρονολογούνται από τη Χαλκολιθική και την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (Πολιτισμός Yamna και πολιτισμός Catacomb) και ανακάλυψαν U5a1 σε δείγματα από όλες τις περιόδους, επιβεβαιώνοντας ότι αυτή η μητρική γραμμή υπήρχε ανάμεσα στους αρχικούς Πρωτο-Ινδοευρωπαίους.

Τα απομεινάρια από την Εποχή του Σιδήρου λένε την ίδια ιστορία. Η U5a1 / U5a1a εμφανίζεται σε Ινδοευρωπαϊκούς τάφους από το Καζαχστάν (Lalueza-Fox et al. 2004) και από την Khakassia στο Αλτάι (Keyser et al. 2009), σε τύμβους από τον πολιτισμό Σκυθο-Σιβηρίας Pazyryk στην Μογγολία και την Νότια Σιβηρία (Pilipenko et al. 2010), σε απομεινάρια Σκυθών και Σκυθο-Σαρμάτων από την Ουκρανία (Nikitin et al. 2011) και την Νότια Ρωσία (Dersarkissian 2011), και ακόμη και στον κλασικό πολιτισμό La Tene στην Νότια Γερμανία (Knipper et al. 2014).

Η U5a1a ως εκ τούτου φαίνεται πολύ στενά συνδεδεμένη με τις ινδοευρωπαϊκές μεταναστεύσεις κατά τη διάρκεια της Εποχής του Χαλκού και της Εποχής του Σιδήρου. Κάτι που εντυπωσιάζει περισσότερο είναι ότι U5b δεν βρέθηκε ποτέ σε οποιονδήποτε τύμβο ή άλλα ινδοευρωπαϊκά λείψανα στην Ασία, πράγμα που σημαίνει ότι τα δείγματα U5b από τους πολιτισμούς Corded Ware, Unetice ή Urnfield στην κεντρική Ευρώπη θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν τις καταγωγές των αυτοχθόνων κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι απορροφήθηκαν από τις ινδοευρωπαϊκές επιδρομές. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι η U5a1a σχετίζεται με τον κλάδο R1a των Ινδοευρωπαίων και ότι άλλες ποικιλίες U5 μεταφέρθηκαν από R1b ανθρώπους. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους δύο ινδοευρωπαϊκούς κλάδους μόνο η Υ-απλοομάδα R1a βρέθηκε στα παραπάνω λείψανα από την Ανατολική Ευρώπη, την Κεντρική Ασία και την Σιβηρία. Κατά συνέπεια, το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί από αυτά είναι ότι η U5a1a συνδέεται με την R1a. Αλλά θα μπορούσε να επίσης να συνδέεται με την R1b;

Αν και το ευρωπαϊκό DNA που βρέθηκε στην Κεντρική Ασία και την Σιβηρία είναι σχεδόν πάντα Ινδοευρωπαϊκής προέλευσης, οι περισσότερες χώρες έχουν ανάμικτους πληθυσμούς R1a-R1b, γεγονός που καθιστά δύσκολη την διάκριση της μητρικής καταγωγής μεταξύ των δύο. Οι Τατζίκοι αποτελούν εξαίρεση. Κατέχουν 30% R1a και μόνο 3% R1b, που τους καθιστά την μοναδική σαφώς R1a-κυρίαρχη περιοχή στην Κεντρική Ασία και την Σιβηρία. Το Τατζικιστάν συμβαίνει επίσης να είναι η Ασιατική χώρα με το υψηλότερο ποσοστό U5 (7,5%), και το περισσότερο από αυτό είναι U5a1, με μια μικρή μειοψηφία U5b1c. Αυτό επιβεβαιώνει και πάλι τη σχέση μεταξύ U5a1 και R1a.

Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι και άνθρωποι R1b μετέφεραν μητρικές γενεαλογίες U5, αλλά ίσως όχι τόσο πολύ U5a1, τουλάχιστον όχι τόσο όσο οι άνθρωποι R1a.

Πολλές υποομάδες U5 εκτός από την U5a1a βρέθηκαν στην Κεντρική Ασία, συμπεριλαμβανομένων των U5a2a, U5b1c2, και U5b2a (U5b2a1, U5b2a2, U5b2a4 και U5b2a5). Παρόλο που πιθανόν τις μετέφεραν οι Ινδοευρωπαίοι, δεν είναι ξεκάθαρο αν επρόκειτο για ανθρώπους R1a ή R1b.

Υποομάδες

• U5
• U5a
• U5a1: παρατηρείται σε Ευρώπη, Σιβηρία, Κεντρική Ασία, Νότια Ασία (Ινδία) και Μέση Ανατολή
• U5a1a
• U5a1a1: παρατηρείται σε Βόρεια, Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, καθώς και στην Κεντρική Ασία (Ουζμπεκιστάν)
• U5a1a1a: παρατηρείται στην Πολωνία
• U5a1a1b: παρατηρείται στην Σουηδία
• U5a1a1c: παρατηρείται στην Σουηδία
• U5a1a1d: παρατηρείται στα Βρετανικά Νησιά και την Σκανδιναβία
• U5a1a1e
• U5a1a2: παρατηρείται στην Αγγλία, την Σκανδιναβία, την Κεντρική Ευρώπη και την Τουρκία
• U5a1b
• U5a1b1: : παρατηρείται στην Ευρώπη και στο Κιργιστάν
• U5a1b1a
• U5a1b1b: παρατηρείται στα Βρετανικά Νησιά, την Σκανδιναβία και την Ρωσία
• U5a1b1c: παρατηρείται σε Δανία, Φινλανδία και Σερβία
• U5a1b1d: παρατηρείται σε Γερμανία και Ρωσία
• U5a1b1e: παρατηρείται σε Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία και Νορβηγία
• U5a1b1f
• U5a1b2
• U5a1b3: παρατηρείται στη Βόρεια Ευρώπη
• U5a1b4: παρατηρείται στα Βρετανικά Νησιά
• U5a1c: παρατηρείται σε Γαλλία, Γερμανία, Πολωνία, Λιθουανία και Σικελία
• U5a1c1
• U5a1c2: παρατηρείται σε Σκανδιναβία και Πομερανία
• U5a1d
• U5a1d1: παρατηρείται στην Ουκρανία
• U5a1d2: παρατηρείται στην Βόρεια Ευρώπη
• U5a1e
• U5a1f: παρατηρείται στην Βόρεια Ευρώπη
• U5a1f1: παρατηρείται σε Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη
• U5a1g: παρατηρείται σε Βρετανικά Νησιά, Βόρεια Ιταλία, Ρωσία και Ιράν
• U5a1h: παρατηρείται στα Βρετανικά Νησιά
• U5a2: παρατηρείται στη Βόρεια Ευρώπη
• U5a2a: παρατηρείται σε Βόρεια Ευρώπη (Μεσολιθική Γερμανία), Κροατία, Ευρωπαϊκή Ρωσία, Ιράν (Πέρσες), Κεντρική Ασία και Σιβηρία
• U5a2a1: παρατηρείται κυρίως στην Φινλανδία, αλλά και σε Ισπανία, Βρετανικά Νησιά, Γερμανία, Πολωνία και Σκανδιναβία
• U5a2b
• U5a2b1: παρατηρείται σε Δυτική και Κεντρική Ευρώπη, Ρωσία και Καζαχστάν
• U5a2b2: παρατηρείται σε Ουκρανία και Βόρεια Ιταλία
• U5a2b3: παρατηρείται σε Αγγλία, Ουγγαρία, Φινλανδία
• U5a2b4: παρατηρείται σε Ιρλανδία, Γαλλία και Νορβηγία
• U5a2c
• U5a2c1: παρατηρείται στη Βόρεια Ευρώπη
• U5a2c2: παρατηρείται στην Ιταλία
• U5a2c3: παρατηρείται σε Βρετανία, Γαλλία, Μεσολιθική Γερμανία και Μάγκρεμπ
• U5a2c4: παρατηρείται στη Ρωσία
• U5a2d: παρατηρείται σε Δυτική Ευρώπη, Σκανδιναβία και Πολωνία
• U5a2d1: παρατηρείται σε Σκωτία, Νορβηγία και Σουηδία
• U5a2e: παρατηρείται σε Φινλανδία, Σλοβενία και Τσεχία
• U5b
• U5b1: παρατηρείται σε Βορειοδυτική Αφρική, Δυτική, Κεντρική και Βορειοανατολική Ευρώπη, Κεντρική Ασία και Σιβηρία, Γερμανία, Ελβετία και Γαλλία
• U5b1a: παρατηρείται σε Βρετανία και Μεσολιθικό Λουξεμβούργο
• U5b1b
• U5b1b1: παρατηρείται σε Ευρώπη και Μάγκρεμπ
• U5b1b1a: παρατηρείται σε Σάμι (κύριος και σχεδόν μοναδικός κλάδος), Φινλανδούς και Γιακούτους
• U5b1b1b: παρατηρείται σε Βέρβερους και Φούλμπε της Σενεγάλης
• U5b1b1d: παρατηρείται σε Ισπανία και Ιταλία.
• U5b1b1e: παρατηρείται στους Βέρβερους
• U5b1b1f: παρατηρείται σε Ρωσία και Πολωνία
• U5b1b2: παρατηρείται σε Φινλανδία, Νορβηγία και Ιρλανδία
• U5b1c
• U5b1c1: παρατηρείται σε Βάσκους, Βρετανία, Νορβηγία και Ιταλία
• U5b1c2: παρατηρείται σε Βρετανία, Ιταλία, Κροατία και Κεντρική Ασία
• U5b1d
• U5b1d1
• U5b1d1a: παρατηρείται στους Βέρβερους
• U5b1d1b: παρατηρείται σε Ιταλία και Σιβηρία
• U5b1d1c: παρατηρείται σε Βρετανία, Γαλλία και Σλοβακία
• U5b1d2: παρατηρείται στην Ιρλανδία
• U5b1e: παρατηρείται σε Πολωνία, Ουκρανία και Λετονία
• U5b1e1: παρατηρείται σε Κεντρική Ευρώπη, Σκανδιναβία και Βορειοδυτική Ρωσία
• U5b1f: παρατηρείται στους Βάσκους
• U5b1g: παρατηρείται στην Βόρεια Ισπανία
• U5b1h
• U5b1i
• U5b2: παρατηρείται σε Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, Ρωσία, Κεντρική Ασία, Σιβηρία και Ινδία
• U5b2a: παρατηρείται στη Νεολιθική Γερμανία
• U5b2a1: παρατηρείται σε Κανταβρία, Βρετανία, Κάτω Χώρες, Γερμανία, Σκανδιναβία, Φινλανδία, Σερβία, Ρωσία και Κεντρική Ασία
• U5b2a1a: παρατηρείται σε Βρετανία, Γερμανία, Σκανδιναβία, Φινλανδία, Ρωσία και Ιράν (Πέρσες)
• U5b2a1b: παρατηρείται σε Κεντρική και Βορειοδυτική Ευρώπη
• U5b2a2: παρατηρείται σε Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, Λίβανο, Καζαχστάν και Σιβηρία
• U5b2a3: παρατηρείται στην Ιρλανδία
• U5b2a4: παρατηρείται σε Βρετανία, Σκανδιναβία και Κεντρική Ασία
• U5b2a5: παρατηρείται σε Αγγλία, Φινλανδία και Τατζικιστάν
• U5b2a6
• U5b2b: παρατηρείται σε Ιταλία και Νοτιοανατολική Γαλλία.
• U5b2b1: παρατηρείται σε Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη
• U5b2b2
• U5b2b3: παρατηρείται στην Δυτική Ευρώπη
• U5b2b4: παρατηρείται σε Αγγλία, Σκανδιναβία, Γερμανία και Πολωνία
• U5b2c
• U5b2c1: παρατηρείται σε Βρετανικά Νησιά, Γαλλία, Γερμανία και Μεσολιθική Ισπανία
• U5b2c2: παρατηρείται σε Βρετανικά Νησιά, Γαλλία, Γερμανία και Σκανδιναβία
• U5b3: παρατηρείται κυρίως στην Σαρδηνία, αλλά και σε Δυτική, Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, στον Νότιο Καύκασο και την Μεσοποταμία
• U5b3a
• U5b3a1: παρατηρείται στην Σαρδηνία
• U5b3a2: παρατηρείται σε Ιταλία, Ελλάδα, Μάγκρεμπ, Γαλλία, Αγγλία και Εσθονία
• U5b3b: παρατηρείται σε Ιταλία και Τσεχία
• U5b3c: παρατηρείται σε Σαρδηνία και Νότια Ιταλία
• U5b3d: παρατηρείται σε Ισπανία και Ιράκ
• U5b3e: παρατηρείται στην Πολωνία
• U5b3f: παρατηρείται στην Ιταλία
• U5b3g: παρατηρείται στην Νότια Ιταλία

Συσχετιζόμενα θέματα υγείας

Rollins et al. (2009) εξέτασαν την συσχέτιση μεταξύ του pH του εγκεφάλου και του mtDNA. Το υψηλότερο pH βρέθηκε σε μέλη των υποομάδων U και K. Το μεγαλύτερο pH εμφανίζει προστασία για την Νόσο Parkinson και για ψυχιατρικές διαταραχές, όπως η σχιζοφρένεια, η διπολική διαταραχή και η μείζων κατάθλιψη. Μία άλλη μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Manchester δηλώνει ότι η χαμηλότερη οξύτητα (δηλαδή το υψηλότερο pH) έχει προστατευτική επίδραση για τα εγκεφαλικά επεισόδια. Έρευνες για την ευφυΐα δείχνουν ότι άνθρωποι με IQ έχουν περισσότερο αλκαλικούς εγκεφάλους (πηγές).

Hendrickson et al. (2008) μελέτησαν τον ρόλο που παίζει η μιτοχονδριακή λειτουργία στην εξέλιξη του AIDS σε μολυσμένα με τον HIV-1 άτομα. Βρήκαν ότι η εξέλιξη του AIDS ήταν πιο αργή στα μέλη των υποομάδων U and K, εκτός από την U5a που είχε πιο γρήγορη εξέλιξη.

Η κοινή μετάλλαξη C150T έχει παρατηρηθεί σε πολύ υψηλότερη συχνότητα σε Κινέζους και Ιταλούς αιωνόβιους και ίσως είναι χρήσιμη για την μακροζωία και την αντίσταση στο στρες σύμφωνα με τους Chen et al. (2012). Η C150T καθορίζει τις απλοομάδες U5a1h and U5b, αλλά μπορεί να βρεθεί και σε άλλες υποομάδες.

Διάσημες προσωπικότητες

• Ο Άνδρας του Τσένταρ (υποομάδα U5a): τα απομεινάρια ενός Μεσολιθικού άνδρα βρέθηκαν στο σπήλαιο Gough's στο Cheddar Gorge του Somerset της Αγγλίας. Είναι ο αρχαιότερος ολοκληρωμένος ανθρώπινος σκελετός της Αγγλίας.

Follow-up