Geschreven door Maciamo Hay
De westerse wereld (dat wil zeggen Europa, Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland) kan worden beschouwd als een enkele "westerse beschaving". 'Westersheid' kan worden gedefinieerd door mensen die etnisch of cultureel Europeaan zijn, met andere woorden mensen van Europese afkomst of die een Europese taal spreken als moedertaal.
Europa heeft zelf de grootste taalkundige en culturele diversiteit van de westerse wereld. De gemeenschappelijke geschiedenis, geografie en sociaal-politieke evolutie van het Europese continent, maar ook de culturele verschillen die zich hebben voorgedaan in voormalige koloniën, hebben geresulteerd in de creatie van een gemeenschappelijke basis voor de Europese cultuur die (soms scherp) contrasteert met de Europese cultuur. VS of de rest van de westerse wereld.
Hier volgt een samenvatting van mijn opmerkingen over de verschillen tussen Europeanen en Amerikanen (VS). Dit zijn natuurlijk de belangrijkste trends en overal bestaan uitzonderingen. Iers en Pools volk bijvoorbeeld, staan dichter bij de Amerikaanse mainstream dan bij sommige van hun mede-Europeanen. Canadezen bevinden zich ergens tussenin, soms meer Europees, maar vaak dichter bij hun zuidelijke buren.
Gevoel voor tijd en afstanden
Onze perceptie wordt gevormd door onze omgeving. Een 100-jaar oud huis of kerk wordt door Europeanen als nieuw beschouwd, maar oud door Amerikanen. Ik heb zelfs Amerikanen horen denken dat 200 jaar 'ancient' was, een Engels woord die voor Europeanen normaal gesproken verwijst naar de Oude Wereld (Ancient World), d.w.z. de Oudheid, geen antiek!
Percepties zijn omgekeerd als het gaat om afstanden. Europeanen zouden geneigd zijn te denken dat het rijden van 100 km vrij lang is, terwijl dit voor Amerikanen vrij dichtbij zou zijn. Dit is te wijten aan de veel hogere bevolkingsdichtheid in Europa en de kleinere omvang van Europa (geloof het of niet dat de EU meer dan tweemaal kleiner is dan de VS). Toch reizen Europeanen veel meer dan Amerikanen, binnen of buiten hun eigen continent. Dit kan zijn omdat Europeanen gewend zijn om "in het buitenland" te gaan sinds hun jeugd, Europese landen zijn relatief zo klein, waardoor ze zich comfortabeler voelen dan Amerikanen met het idee om buiten hun land te reizen. Waarschijnlijk voelen de inwoners van Seattle dezelfde manier van reizen naar Canada, dat net over de grens ligt.
Auto's
Bijna alle Europeanen hebben auto's met handmatige versnellingen, terwijl Amerikanen een duidelijke voorkeur hebben voor automatische auto's.
Europese auto's zijn ook heel anders van stijl dan hun Amerikaanse tegenhangers. Amerikaanse auto's zijn over het algemeen massiever en squarer, omdat grootte van belang is in de Verenigde Staten. Amerikanen hebben een voorliefde voor (zeer) lange limousines en pick-up (op het platteland). Beide zijn in Europa veel zeldzamer, in veel regio's nauwelijks te zien. Europeanen houden van rondere ontwerpen van auto's. Kleinere auto's komen veel vaker voor in Europa, waarschijnlijk omdat Europa een meer verstedelijkte bevolking heeft en kleine auto's gemakkelijker te parkeren zijn in steden (met name op trottoirs van historische steden waar grote parkeerterreinen zeldzamer zijn dan in de VS).
Wasmachines
Europese wasmachines hebben normaal alleen een koudwaterinlaat (het water is binnen de machine op voldoende temperatuur gebracht) in tegenstelling tot een warmwaterinlaat naast koud water in de Verenigde Staten. Europese wasmachines worden bijna altijd vanaf de voorkant geladen, in tegenstelling tot de top in de VS. Interessant is dat Japan besloot om het Amerikaanse systeem te volgen.
Measure System
Alle Europeanen gebruiken het metrische systeem (meters, grammen, liters, Celsius, etc.). Hoewel Amerikanen het op school wel leren, gebruikt de overgrote meerderheid nog steeds het oude Engelse imperiale systeem (yards, miles, pounds, Fahrenheit, etc.) voor het dagelijks leven.
Datum- en tijdsysteem
Europeanen schrijven de datum in het formaat "Dag Maand Jaar", terwijl Amerikanen "Maand dag, Jaar" gebruiken. Amerikanen denken meestal dat de week begint op zondag en eindigt op zaterdag, terwijl het in Europa altijd begint op maandag en eindigt op zondag.
De meeste niet-Engelstalige Europeanen gebruiken het 24-uurs tijdsysteem, in tegenstelling tot het 12-uurssysteem dat in Engelstalige landen wordt gebruikt.
Feestdagen
De Dag van de Arbeid (alias Feest van de Arbeid, op 1 mei) is een nationale feestdag in (de meeste) Europese landen, maar niet in de VS. EU-landen vieren ook Europadag (5 of 9 mei), hoewel het (nog) geen officiële vakantie is.
Sociale gewoonten
Tradities zoals prenatale feesten ("baby showers") en Bachelor(ette) partijen met strippers vinden hun oorsprong in de Verenigde Staten, hoewel sommigen hun weg naar Europa hebben gevonden, tenminste in sommige landen of sociale kringen. Voor de meeste Europeanen is dit iets dat ze alleen zien in Amerikaanse tv-series en films. Hetzelfde geldt voor Thanksgiving en Halloween (hoewel de laatste vanaf eind jaren negentig met enig succes naar Europa en het Verre Oosten is geëxporteerd). Amerikaanse marketingstrategieën hebben ook aanleiding gegeven tot fenomenen op nationaal niveau, zoals Black Friday en Cyber Monday, die, hoe krachtig ze ook zijn in de Verenigde Staten, bijna geen equivalent hebben in Europese landen. (behalve op Amazon).
Scholing
Scholen en universiteiten zijn gratis in de meeste Europese landen. Europeanen zien toegang tot de universiteit als een recht, terwijl Amerikaanse gezinnen vaak jaren moeten sparen voor hun kinderen om er een bij te wonen. Bovendien hebben universiteiten in de meeste landen over de hele wereld toegangsexamens, terwijl er maar een paar Europese landen zijn (zoals het VK).
Noord-Amerikanen hebben een 'prom night' op het einde van het laatste jaar van de middelbare school (en soms aan het einde van de middelbare school). Het is een vrij formeel feest waarbij de jongens kostuums dragen en komen met hun date, die een avondjurk draagt. Zoals Amerikaanse films en series laten zien, is 'prom night' vaak een hoogtepunt in het leven van een Amerikaanse tiener. Europeanen hebben geen gelijkwaardige traditie, hoewel informele afstudeerfeesten vaak voorkomen (vaak veel, niet noodzakelijk op school).
Talen
Het leren van vreemde talen in Europa is nu verplicht in elk land sinds de primaire (basis) school. De meeste Europeanen leren om voor de hand liggende redenen 2 tot 4 vreemde talen. Amerikanen spreken meestal alleen Engels (+ hun moedertaal voor immigranten) omdat ze niet meer nodig hebben in hun enorme land.
Politiek
Europeanen neigen liberaler te zijn wat betreft softdrugs, prostitutie, alcohol, abortus of klonen (maar interessant genoeg niet voor genetisch gemodificeerde voedingsmiddelen). Amerikanen geven daarentegen grotere vrijheden als het gaat om wapenbezit, evenals autorijden vanaf een relatief jonge leeftijd (14 tot 16 jaar oud, terwijl de norm 18 jaar is in Europa).
Overheidssysteem
Amerikanen hebben een "congres", terwijl Europeanen allemaal "parlementen" hebben.
Amerikaanse politiek wordt voornamelijk beperkt tot twee partijen, die centrumrechts en rechts zouden zijn, maar geen invloedrijke linkse of groene partijen hebben. Het komt zelden voor dat een Europees land minder dan 3 hoofdpartijen heeft. Het is vaak 4 of 5, wat de politiek minder bipolair maakt (maar vaak ook ingewikkelder om afspraken te maken).
De Amerikaanse politie (FBI) is veel "agressiever" dan de politie in Europa. De auto jaagt, de politie betreedt huizen met wapens en schreeuwt: "politie, beweeg niet, handen op het hoofd!" of soortgelijke scènes zijn vrijwel onbestaand in Europa. Verdachten in de VS worden gemakkelijker vastgehouden en strenger ondervraagd. Amerikanen gaan ook veel sneller strijden dan in Europa in geval van onenigheid of geschillen.
De legaliteit van wapens in de Verenigde Staten maakt ook het dagelijks leven en het veiligheidsgevoel compleet anders dan in Europa.
Patriottisme
Amerikanen leggen veel meer de nadruk op patriottisme dan Europeanen. Patriottisch zijn is een manier van leven in de VS. De term wordt in Europa zelden gebruikt.
Weinig Europeanen zouden rationele critici van de regering van hun land erg aanspreken, terwijl een groot deel van de Amerikanen ze beledigend of respectloos vinden (vooral van niet-Amerikanen). Sommige Amerikanen gaan zelfs zo ver om kritiek op hun regering als persoonlijke aanvallen te beschouwen (hoewel attitudes beginnen te veranderen). Europeanen zijn maar al te blij dat anderen kritiek hebben op hun eigen politici of de problemen van hun land.
Religie
Amerikanen zijn veel religieuzer dan Europeanen. Het gaan van de kerk is erg populair in de VS, waar het wordt gezien als een onmisbare manier van socialiseren. In Europa is de praktijk bijna volledig verdwenen en is meestal beperkt tot ouderen, of speciale evenementen zoals bruiloften of Kerstmis.
God wordt vaak genoemd door Amerikaanse politici, maar bijna nooit in Europa. Het vermengen van religie en politiek is taboe in veel Europese landen (met name Frankrijk), vanwege de strengere scheiding van staat en religie. Er zijn uitzonderingen, zoals Polen of Spanje, maar zelfs deze landen lijken niet erg religieus in vergelijking met de VS.
Sterker nog, een meerderheid van de Amerikanen zou het beledigend vinden als iemand openlijk zou beweren niet in God te geloven, terwijl het tegenovergestelde in Europa vaak het geval is.
Besnijdenis
Besnijdenis is in Europa bijna ongehoord, zoals in de meeste niet-moslims en niet-joodse landen. De praktijk werd erg populair in de VS na de Tweede Wereldoorlog, en meer dan 90% van de babyjongens geboren tijdens het Koude Oorlog-tijdperk (tot de jaren 1980) werden automatisch besneden, met of zonder toestemming van hun ouders. Het wordt tegenwoordig minder gebruikelijk. Niettemin bleek uit een enquête uit 2002 dat 79% van de Amerikaanse mannen besneden was. De prevalentie was lager onder Spaanse mannen en het laagst van allemaal bij mannen die buiten de VS zijn geboren.
Politieke correctheid
Vanwege hun grote etnische en religieuze diversiteit hebben Amerikanen een scherper gevoel van politieke correctheid ontwikkeld, in een poging om fricties tussen de verschillende groepen te verzachten. Europeanen associëren nog steeds erg veel met hun geboorteplaats met hun etniciteit, taal en cultuur. Tot voor kort kwamen bijvoeglijke naamwoorden voor taal, etnische groep en nationaliteit vaak overeen (met opmerkelijke uitzonderingen, zoals België en Zwitserland). In de VS heeft (bijna) iedereen dezelfde nationaliteit en taal, en het is etniciteit en religie die eerst mensen differentiëren, vandaar het grotere belang voor respect voor andere etniciteiten en religies in de VS.
In Europa wordt de nadruk gelegd op respect voor culturen en talen. Het maken van agressieve grappen over een bepaalde taalkundige of culturele groep (door bijvoorbeeld de Franse "cheese-eating monkeys" te noemen, vanwege het belang van kaas in de Franse cultuur), bijvoorbeeld, staat gelijk aan het aanvallen van een bepaalde etnische of religieuze groep in de VS. Dus het is taboe. Aan de andere kant is het spotten met religies over het algemeen acceptabel in Europa.
Eten
Europeanen hebben allemaal veel traditionele gerechten, evenals regionale culinaire specialiteiten. Specialiteiten zijn meestal erg lokaal, zodat sommige gebakjes in één stad te zien zijn, maar niet 100 km verderop.
Europeanen eten gevarieerder en evenwichtigere maaltijden (vooral in zuidelijke culturen) en minder fastfood dan Amerikanen (behalve misschien de Britten). Europeanen eten meer kaas (niet alleen de Fransen!), meer yoghurt, en drinken gemiddeld meer wijn en sterkere bieren dan Amerikanen.
Amerikanen eten zoeter voedsel en veel meer frisdranken dan Europeanen. Amerikaanse alcoholwetgeving is veel moeilijker dan overal in Europa (zie kaart van wettelijke leeftijd om alcohol te drinken in Europa). Het is over het algemeen verboden alcohol te drinken voor de leeftijd van 21 jaar in de Verenigde Staten, zelfs met de verjonging van de ouders. Leeftijdscontroles komen vaker voor en worden zwaarder bestraft in de Verenigde Staten dan in Europa.
Sport
Het is interessant om te zien hoe de populariteit van sport zo veel kan verschillen tussen Europa en Noord-Amerika. De populairste sport in heel Europa is voetbal, waarschijnlijk gevolgd door tennis, fietsen en Formule 1 (evenals andere autoraces). In de Verenigde Staten liggen voetbal en F1 ver in de populariteitsranglijst. Het is honkbal, basketbal, ijshockey en Amerikaans voetbal dat de menigte trekt en geld verdient. En hoewel Europese sporten in de VS niet populair zijn, is het tegenovergestelde net zo waar (behalve basketbal).
Advertenties
Advertentiemethoden verschillen sterk tussen Europa en Noord-Amerika (met name in de VS). Hoewel het gebruikelijk is om mensen opblaasbare kostuums te zien dragen om producten op Amerikaanse straten te promoten, is het zeer zeldzaam of wordt het nooit waargenomen in de meeste Europese landen. Evenzo plaatsen Amerikanen graag gigantische reclameborden langs snelwegen, deze praktijk is afwezig (meestal illegaal omdat ze te afleidend werken) in het grootste deel van Europa, waar de enige tekenen zijn van bewustmakingscampagnes voor veiliger rijden.
Straatnamen
Benamingen van straatnamen variëren van land tot land. Maar een van hen, nummers toewijzen aan de straten (bijvoorbeeld 5th Avenue of 16th Street) in plaats van namen, is typisch Noord-Amerikaans. Deze praktijk is bijna ongehoord in Europa, waar straten een naam hebben of, in zeldzame gevallen voor geïsoleerde landelijke wegen, niets. Alle wegen buiten de steden maken duidelijk deel uit van een nummeringsschema, zowel in Europa als in Noord-Amerika, maar deze nummering wordt toegevoegd naast de namen van de straten. De A40 tussen Londen en Oxford staat bijvoorbeeld bekend als Oxford Road in Greater London, en London Road daarbuiten. In de meeste Europese landen is het gebruikelijk om een weg te noemen die steden met elkaar verbindt op basis van de naam van de stad waartoe deze leidt. Deze gewoonte wordt af en toe gevonden in de VS, met name in New England, maar nooit zo systematisch als in Europa. De enige uitzondering in Europa zijn snelwegen, die nergens worden genoemd, hoewel ze over het algemeen twee nummers hebben: een nationale (bijvoorbeeld A1 of M25) en een Europese (conform het internationale e-wegennet van de Verenigde Naties) ( bijvoorbeeld E15 of E60).
Benoewijzingspraktijken
Amerikanen zijn mogelijk de enige mensen in de wereld die de gewoonte hebben aangenomen om achternamen als voornamen te gebruiken, en deze trend wordt steeds populairder. Dit zijn namen als Jackson, Cooper, Harrison, Mason, Jenson, Austin, Sheldon, Tyler, Riley, Dylan, Bradley, Roy ... Het zijn meestal jongensnamen, maar meisjes zijn ook niet immuun. Taylor, Cameron, Mckenzie, Addison en Maddison zijn slechts enkele voorbeelden. Deze oefening werd oorspronkelijk meestal gebruikt voor middelste namen (zoals in John Fitzgerald Kennedy, of William Jefferson Clinton), maar is sinds de tweede helft van de 20e eeuw erg populair geworden bij de voornamen.
Daten & Huwelijk
Hoewel het huwelijk in toenemende mate wordt gezien als een volledig optionele "folkloristische traditie" in Europa, is het nog steeds vrij belangrijk in de VS (waarschijnlijk omdat religie daar ook belangrijker is). Statistisch gezien trouwen Amerikanen veel meer dan Europeanen, maar ook echtscheiding meer. Homohuwelijk, nu legaal in verschillende EU-landen en nauwelijks een onderwerp voor debat in Europa (vanwege het kleine belang van het huwelijk in Europa tegenwoordig), wordt nog steeds fel bestreden door een groot deel van de Amerikaanse bevolking.
Huwelijksceremonies zijn ook veel belangrijker en formeler in de VS. In het grootste deel van Europa is het beperkt tot een informele familiebijeenkomst (meestal in het ouderlijk huis van de bruid of bruidegom). De huwelijkstradities variëren aanzienlijk tussen Europese landen, en zelfs meer tussen gezinnen. Maar gemiddeld is het zeker minder belangrijk dan in de Verenigde Staten (of in sommige landen in Azië).
Verder zijn er enkele sterke nationale Amerikaanse tradities met betrekking tot huwelijksceremonies, zoals het brengen van "iets ouds, iets nieuws, iets geleend en iets blauws". Er is duidelijk geen equivalent op Europees niveau.
In feite heeft zelfs de manier van dating de neiging om zo goed gedefinieerde regels in de VS te volgen. Er zijn bijvoorbeeld veel toegepaste conventies over slapen op de 3e date. Mannen weten dat ze niet opnieuw een vrouw moeten verwachten als ze erop staat de rekening te splitsen aan het einde van hun eerste date. De manier om een huwelijk aan te bieden (staging), of de aankoop van een dure verlovingsring (vaak overeenkomt met een of meer maanden loon!) Zijn over het algemeen belangrijker voor Amerikanen van Europeanen. In Europa is de manier om dingen te doen informeler en spontaner en kan van regio tot regio en zelfs van persoon tot persoon verschillen. Soms maakt dat Europeanen jaloers op hoe eenvoudig en duidelijk de dingen er in de VS in vergelijking uitzien. Het nadeel is dat het te stereotiep lijkt, vooral als je de conventies niet leuk vindt.
Adel
Europa heeft nog steeds een klasse van nobele mensen (hersteld in Oost-Europa na de val van het communisme), en veel landen zullen de titel (bijvoorbeeld Baron) vermelden in officiële documenten. Ongeveer 1% van de familienamen heeft nog steeds een "edel deeltje" (niet-geïncapitaliseerd "de", "di", "von", "van", enz.) En het heeft voor sommige mensen wel een betekenis. Europa heeft ook honderdduizenden kastelen die mensen bijna dagelijks herinneren aan de tijd waarin de adel eens over alles regeerde.
Militaire politiek
Het is in het grootste deel van Europa verboden voor de militairen, of iedereen met een professionele militaire geschiedenis om een politicus te worden. Dit betekent dat ze politiek ongeschikt worden. In de VS is het omgekeerde bijna waar. Het is bijna vereist om een militaire geschiedenis te hebben om president te worden, en nogal wat congresgangers hebben ook in het leger gediend. Misschien komt dit omdat het imago van de president nog steeds sterk wordt geassocieerd met dat van de 'opperbevelhebber' en omdat verdediging (of belediging) zo belangrijk is in de Amerikaanse politiek.
Bumperstickers
Bumperstickers kunnen commercieel, religieus, politiek, sportief, humoristisch of filosofisch zijn, maar ze zijn in wezen een Amerikaans fenomeen. Europeanen zijn veel terughoudender als het gaat om het plakken van dingen aan hun auto's, en het gebruik is meestal beperkt tot 'baby aan boord'-stickers, evenals nationale of regionale vlaggen of logo's (bijvoorbeeld in Spanje waar de Black Bull-sticker alomtegenwoordig is, behalve in Catalonië waar het een zwarte ezel is of in Asturië waar het het Asturische kruis is). Humoristische stickers worden heel af en toe in Europa gezien, terwijl religieuze, politieke of commerciële stickers vrijwel ontbreken.
Opvolgen
Discussieer over dit artikel op het Eupedia-forum
